Mary Poppins (1964)

Jane en Michael Banks zijn fictieve personages uit de wereld van Mary Poppins, maar hun verhalen en ontwikkeling in boeken en films zijn geïnspireerd door realistische thema’s en misschien zelfs door elementen uit het leven van hun schepper, P.L. Travers. Hoewel zij geen directe “echte” tegenhangers hebben, is hun verhaal geworteld in Travers’ persoonlijke ervaringen en sociale observaties.
Jane en Michael zijn de twee oudste kinderen van de Banks-familie. Ze wonen met hun ouders en jongere tweelingbroertjes, John en Barbara (die niet in de films voorkomen), aan Cherry Tree Lane nr. 17 in Londen.
In de boeken zijn Jane en Michael nieuwsgierige, vaak ondeugende kinderen die regelmatig in de problemen komen door hun avontuurlijke aard. Hun gedrag zorgt ervoor dat de familie een nanny nodig heeft, wat Mary Poppins in het verhaal introduceert.

Jane en Michael worden in de originele Disney-film (1964) gespeeld door Karen Dotrice (Jane) en Matthew Garber (Michael). In de film zijn ze nog steeds speels en opstandig, maar ze leren belangrijke lessen over respect, verantwoordelijkheid en familiebanden door Mary Poppins’ magische avonturen.
In de vervolgfilm Mary Poppins Returns (2018) zijn ze volwassen geworden:
Michael is weduwnaar en vader van drie kinderen.
Jane is sociaal activist, geïnspireerd door hun moeder, en ondersteunt Michael en zijn gezin.

Hoewel Jane en Michael fictieve personages zijn, zijn er een aantal “echte” invloeden en parallellen die hun verhaal vorm hebben gegeven:

Travers groeide op in een moeilijke gezinssituatie in Australië. Haar vader, een bankier met een drankprobleem, stierf jong, en haar moeder worstelde om het gezin bijeen te houden.
De dood van haar vader en de financiële onzekerheid waarmee haar familie te maken kreeg, hebben mogelijk invloed gehad op hoe zij Mr. Banks, de vader van Jane en Michael, heeft neergezet: een afstandelijke en overwerkte man die zijn prioriteiten moet heroverwegen.

Na de dood van Travers’ vader werd haar familie geholpen door een tante, Ellie, die een sterke en ietwat excentrieke persoonlijkheid had. Tante Ellie wordt vaak gezien als een inspiratiebron voor Mary Poppins, en haar relatie met Travers lijkt op die van Mary Poppins met Jane en Michael.
Sociaal commentaar in de verhalen

Jane en Michael zijn kinderen uit de hogere middenklasse in Edwardiaans Londen. Hun gedrag en opvoeding weerspiegelen vaak de spanningen tussen de rigide sociale normen van die tijd en de opkomende vraag naar een meer emotioneel verbonden gezinsleven.
De personages laten zien hoe de verwachtingen van kinderen (bijvoorbeeld gehoorzaamheid en beleefdheid) vaak botsten met hun natuurlijke nieuwsgierigheid en speelsheid.

Mrs. Banks, de moeder van Jane en Michael, is in de boeken en films vaak afwezig en druk met sociale activiteiten (in de film is ze een suffragette). Dit kan worden geïnterpreteerd als een kritiek op de traditionele verdeling van rollen binnen gezinnen: vaders die werken en moeders die hun eigen rol zoeken, terwijl kinderen soms emotioneel worden verwaarloosd.

De acteurs achter Jane en Michael Banks
Karen Dotrice (Jane) en Matthew Garber (Michael)

Karen Dotrice (Jane Banks):

Karen Dotrice werd geboren in 1955 en speelde Jane Banks toen ze nog een kind was.
Ze werd geprezen om haar acteertalent en haar speelse chemie met haar tegenspeler Matthew Garber.
Na Mary Poppins acteerde ze nog in enkele andere films, maar ze trok zich later terug uit de filmwereld.

Matthew Garber (Michael Banks):

Matthew Garber werd geboren in 1956 en speelde Michael Banks op jonge leeftijd.
Helaas stierf Garber jong op 21-jarige leeftijd aan pancreatitis, wat zijn verhaal tragisch maakt.
Karen Dotrice beschreef hem later als een grappige en levendige jongen en zei dat hij een groot verlies was voor zijn vrienden en familie.

De verhalen van Jane en Michael Banks raken universele thema’s die ook in het echte leven resoneren:

De verhalen van Jane en Michael tonen het belang van ouderlijke aandacht en liefde. Mr. Banks leert in de verhalen om een betere balans te vinden tussen werk en zijn gezin.

Jane en Michael leren levenslessen door middel van Mary Poppins’ magische avonturen. Dit benadrukt hoe verbeelding en speelsheid kinderen kunnen helpen om de wereld beter te begrijpen.

Zowel in de boeken als in de films groeien Jane en Michael van impulsieve kinderen naar empathische en verantwoordelijke mensen. Dit symboliseert hoe opvoeding en ervaringen een blijvende invloed hebben op het karakter van een persoon.

Hoewel Jane en Michael Banks fictief zijn, weerspiegelen ze veel aspecten van het echte leven: de zoektocht naar verbinding in gezinnen, het belang van kinderlijke nieuwsgierigheid en de invloed van opvoeding op persoonlijke groei. P.L. Travers gebruikte haar eigen ervaringen en sociale waarnemingen om hen tot leven te brengen, en hun verhaal heeft nog steeds een universele aantrekkingskracht.

In de originele Disney-film Mary Poppins (1964) werd Mr. George Banks, de vader van Jane en Michael Banks, gespeeld door de Britse acteur David Tomlinson.

David Tomlinson (1917–2000) was een Engelse acteur, bekend om zijn komische rollen en zijn talent voor het spelen van vriendelijke maar soms wat excentrieke personages.

Mr. George Banks is een strikte, overwerkte bankier die aanvankelijk prioriteit geeft aan zijn carrière boven zijn gezin.
In de loop van de film leert hij de waarde van familie en begint hij zijn werk-privébalans te heroverwegen, mede door Mary Poppins’ subtiele invloed.
Hij speelt een cruciale rol in de emotionele kern van het verhaal, met name in zijn transformatie van een afstandelijke vader naar een liefdevoller en meer betrokken gezinsman.

Een van zijn meest gedenkwaardige momenten is het zingen van “A Man Has Dreams”, waarin hij zijn innerlijke conflicten en teleurstellingen over het leven uitdrukt.

Het moment waarop hij “Let’s Go Fly a Kite” zingt aan het einde, symboliseert zijn transformatie en hernieuwde verbinding met zijn gezin.

David Tomlinson speelde in meerdere Disney-producties, waaronder:

Bedknobs and Broomsticks (1971) als Professor Emelius Browne.
The Love Bug (1968) als de arrogante autohandelaar Peter Thorndyke.

Hij werd vaak gecast in rollen waarin hij een mix van autoriteit, humor en kwetsbaarheid bracht, vergelijkbaar met zijn vertolking van Mr. Banks.

In andere adaptaties van Mary Poppins is Mr. Banks door verschillende acteurs gespeeld:

Broadway-musical:

In de musicalversie van Mary Poppins (2004), werd Mr. Banks gespeeld door theateracteurs zoals Daniel H. Jenkins en Gavin Lee in verschillende producties.

Mary Poppins Returns (2018):

In deze film is George Banks overleden, maar zijn rol als vader wordt voortgezet door zijn zoon, Michael Banks, gespeeld door Ben Whishaw. De herinnering aan Mr. Banks speelt een subtiele rol in de dynamiek van het verhaal.

Tomlinson’s Mr. Banks wordt nog steeds beschouwd als een van de meest gedenkwaardige vaderfiguren in de filmgeschiedenis, vooral vanwege de emotionele groei van het personage.

Zijn optreden combineerde humor, charme en diepgang, wat hem een tijdloze aantrekkingskracht geeft.
David Tomlinson’s vertolking van Mr. Banks blijft een integraal onderdeel van de magie van Mary Poppins. Zijn bijdrage aan het verhaal benadrukt de belangrijke boodschap over het vinden van balans in het leven en het koesteren van familiebanden.

Mrs. Banks, of Winifred Banks, is een fascinerend personage in Mary Poppins. Ze is de moeder van Jane en Michael Banks en speelt een belangrijke ondersteunende rol in het verhaal, waarin haar zoektocht naar haar eigen identiteit en balans tussen gezinsleven en persoonlijke ambities naar voren komt. Hier is een uitgebreid overzicht van haar karakter en haar betekenis:

In de filmversie wordt Mrs. Banks gespeeld door Glynis Johns, een bekende Britse actrice.
Winifred Banks is lid van de suffragettebeweging en zet zich in voor vrouwenrechten. Ze is vaak te zien terwijl ze pamfletten verspreidt of liederen zingt om te pleiten voor gelijkheid.
Dit aspect van haar karakter wordt benadrukt in het lied “Sister Suffragette”, waarin ze met enthousiasme zingt over haar strijd voor emancipatie.
Karaktereigenschappen:

Ze is energiek, charmant, maar ook enigszins verstrooid. Haar toewijding aan de suffragettebeweging contrasteert met haar rol als moeder, waarin ze vaak afhankelijk is van nannies zoals Mary Poppins om voor haar kinderen te zorgen.
Hoewel ze haar kinderen duidelijk liefheeft, lijkt ze moeite te hebben om hen de aandacht te geven die ze verdienen, mede door haar andere verantwoordelijkheden en de Edwardiaanse sociale verwachtingen.
Haar relatie met haar echtgenoot, George Banks, is liefdevol maar beïnvloed door de traditionele rollen van die tijd. Hij ziet haar suffragette-activiteiten soms als een afleiding van haar verantwoordelijkheden thuis.

Hoewel de film zich meer richt op Mr. Banks en zijn transformatie, krijgt Mrs. Banks ook een moment van groei. Aan het einde van de film lijkt ze meer gefocust op haar gezin en minder op de druk van haar sociale activiteiten.

In de oorspronkelijke boeken van P.L. Travers is Mrs. Banks een heel ander personage dan in de film.
Haar naam is niet Winifred, maar Mrs. Banks, en ze heeft geen uitgesproken activistische of feministische rol.
Ze wordt afgebeeld als een nerveuze en enigszins onhandige vrouw, vaak overweldigd door de chaos van het huishouden.
Ze is minder prominent aanwezig in de boeken en wordt vaak gezien als een representatie van de traditionele Edwardiaanse moeder die afhankelijk is van personeel om het huishouden te runnen.

In de Broadway-musicalversie van Mary Poppins wordt Mrs. Banks opnieuw uitgebeeld met een andere persoonlijkheid en achtergrond:
Ze is geen suffragette, maar een voormalige actrice die worstelt om zichzelf te vinden in de rol van een respectabele vrouw in de hogere middenklasse.
De musical benadrukt haar onzekerheid over het voldoen aan de verwachtingen van de samenleving en haar verlangen om een betekenisvolle rol in het leven van haar gezin te spelen.

In de vervolgfilm Mary Poppins Returns wordt Mrs. Banks niet weergegeven, omdat het verhaal zich tientallen jaren later afspeelt.
Haar erfgoed leeft voort in haar dochter Jane Banks, die in de film een sociaal activiste is geworden, geïnspireerd door haar moeders idealen en onafhankelijkheid.

Het lied “Sister Suffragette” is een van de meest gedenkwaardige momenten van Mrs. Banks in de originele film. In dit lied zingt ze vol overtuiging over haar strijd voor vrouwenrechten:
“Though we adore men individually, we agree that as a group they’re rather stupid!”
Het lied is humoristisch en geeft haar een speelse maar vastberaden houding, passend bij de tijdsgeest van de suffragettebeweging.

Mrs. Banks vertegenwoordigt de vrouwen van de Edwardiaanse tijd, die zich steeds meer bewust werden van hun rechten en persoonlijke ambities, maar toch nog vaak vastzaten in traditionele genderrollen.

Ze staat symbool voor de strijd van moeders om een balans te vinden tussen persoonlijke interesses en de zorg voor hun gezin.
De opkomst van feminisme:
Door haar rol als suffragette in de film reflecteert ze de bredere sociale veranderingen van het vroege 20e-eeuwse feminisme.

Glynis Johns werd gekozen vanwege haar unieke stem, die perfect paste bij het nummer “Sister Suffragette”. Walt Disney zelf overtuigde haar om de rol te accepteren door het lied speciaal voor haar te laten schrijven.

Johns gaf Mrs. Banks een charmante en humoristische diepgang, waardoor het personage memorabel werd, ondanks dat ze niet centraal stond in de film.

Hoewel Mrs. Banks geen hoofdrol heeft, draagt ze bij aan de thema’s en dynamiek van Mary Poppins:

Haar afwezigheid als moeder maakt de komst van Mary Poppins noodzakelijk.
Haar karakter voegt humor en historische context toe aan het verhaal.
Haar groei en veranderende prioriteiten weerspiegelen de bredere boodschap van de film: het belang van gezinsbanden en het vinden van balans in het leven.

Mrs. Banks is een veelzijdig personage dat in elke versie van Mary Poppins anders wordt weergegeven. Of ze nu een verstrooide huisvrouw, een suffragette, of een onzekere voormalige actrice is, ze staat altijd symbool voor de uitdagingen en verwachtingen waarmee vrouwen in haar tijd te maken hadden. Haar bijdrage aan het verhaal, gecombineerd met de gedenkwaardige vertolking van Glynis Johns, maakt haar een essentieel en geliefd onderdeel van de wereld van Mary Poppins.

Bert, een van de meest iconische personages uit Mary Poppins, is een veelzijdige, optimistische en magische figuur die Jane, Michael Banks en Mary Poppins vergezelt tijdens hun avonturen. Zijn charme, humor en creatieve geest maken hem een onvergetelijk onderdeel van het verhaal.

Bert is een vriend van Mary Poppins die de kinderen Banks begeleidt in de magische en wonderlijke avonturen die Mary Poppins voor hen creëert.
Hij heeft verschillende beroepen, waaronder straatartiest, schoorsteenveger, stoepkrijtkunstenaar en orgeldraaier. Zijn veelzijdigheid weerspiegelt zijn optimistische kijk op het leven en zijn vermogen om overal magie in te zien.

Bert is vriendelijk, behulpzaam en altijd opgewekt. Hij waardeert de kleine dingen in het leven en ziet het bijzondere in het alledaagse.
Hij is een dromer die, ondanks dat hij geen bovennatuurlijke krachten heeft, volledig op de hoogte is van Mary Poppins’ magie en ervan geniet.

Bert en Mary Poppins hebben een lange en diepe vriendschap. Hoewel hun precieze verleden nooit wordt onthuld, hint Bert naar eerdere avonturen die ze samen hebben beleefd.
Hun relatie is speels en gevuld met wederzijds respect, en er is een subtiele ondertoon van romantiek, hoewel dit nooit expliciet wordt gemaakt.

Bert werd gespeeld door de Amerikaanse acteur Dick Van Dyke, die bekendstond om zijn dansvaardigheden, humor en charmante uitstraling.
Van Dyke gaf Bert een energieke en unieke persoonlijkheid, ondanks zijn vaak bekritiseerde Cockney-accent.

Bert wordt geïntroduceerd als een stoepkrijtkunstenaar en neemt Jane, Michael en Mary Poppins mee in een magisch getekend landschap.
Hij is ook een schoorsteenveger, wat leidt tot de memorabele dansscène op de Londense daken met het nummer “Step in Time”.

Bert is een van de meest muzikale personages in de film en heeft een aantal onvergetelijke nummers:
“Chim Chim Cher-ee” (dat een Oscar won voor Beste Lied).
“Jolly Holiday” (een vrolijke ode aan Mary Poppins).
“Step in Time” (een dynamisch dansnummer met de schoorsteenvegers).
Deze liedjes benadrukken zijn optimisme, levensvreugde en unieke kijk op de wereld.

Bert dient als een gids en mentor voor Jane en Michael. Hij leert hen lessen over het leven, zoals het belang van vriendelijkheid, verbeelding en het genieten van het moment.
Hij ondersteunt ook Mary Poppins in haar missie om de familie Banks te helpen groeien en dichter bij elkaar te brengen.

In de originele boeken van P.L. Travers is Bert een minder prominent personage dan in de Disney-film:
Hij verschijnt in slechts een paar hoofdstukken en wordt beschreven als een vriendelijke straatartiest die een eenvoudige en gelukkige levensstijl leidt.
Hoewel hij in de boeken minder veelzijdig is qua beroepen, behoudt hij zijn optimistische en fantasierijke karakter.

In de musicalversie van Mary Poppins (2004) is Bert een kernpersonage dat zowel de kinderen als Mary Poppins ondersteunt:
Zijn rol is uitgebreid met nieuwe liedjes, zoals “Practically Perfect” en “Step in Time”.

Bert is ook de verteller van het verhaal, wat zijn belangrijke rol benadrukt als iemand die zowel in de gewone als magische wereld leeft.

Bert verschijnt niet in de vervolgfilm, maar zijn rol wordt vervangen door Jack, een jonge lampenaansteker gespeeld door Lin-Manuel Miranda. Jack is een leerling van Bert en draagt dezelfde positieve, vrolijke energie.
Hoewel Bert zelf niet wordt genoemd, leeft zijn geest voort in de avonturen van Jack en Mary Poppins.

Bert vertegenwoordigt de magie van het alledaagse en leert zowel de kinderen als het publiek om schoonheid en vreugde te vinden in eenvoudige dingen.

Hoewel hij in de gewone wereld leeft, is Bert volledig verbonden met Mary Poppins’ magische wereld. Hij beweegt moeiteloos tussen de twee en laat zien hoe belangrijk het is om fantasie in ons dagelijks leven te koesteren.

Zijn constante steun voor Mary Poppins en de kinderen toont zijn loyaliteit en diepe vriendschap.

Dick Van Dyke’s vertolking van Bert was een mix van energieke dans, humor en warmte.
Zijn Cockney-accent kreeg kritiek, maar dit deed niets af aan zijn charme en populariteit.
Van Dyke’s fysieke komedie en danspassen, vooral in “Step in Time”, maakten Bert tot een cultureel icoon.

Bert fungeert als een brug tussen de magische en normale werelden, en zijn aanwezigheid benadrukt dat magie overal om ons heen is als we bereid zijn het te zien.
Hij brengt licht en vreugde in het verhaal en helpt de familie Banks lessen te leren over het belang van liefde, aandacht en plezier.

Bert is meer dan alleen een vriend van Mary Poppins; hij is een symbool van hoop, creativiteit en vreugde. Zijn veelzijdigheid, levenslessen en diepe connectie met Mary Poppins maken hem een van de meest geliefde personages in de wereld van Disney.
Kortom, Bert is de belichaming van magie in het alledaagse leven en een tijdloze herinnering aan de kracht van optimisme en fantasie. Zijn avonturen en lessen blijven generaties inspireren.